یک شعر ، ببخشید یک معر از خودم:

باشه تا همیشه باشی/خرم و شاد و دل آرا

باشه تا پهنه ی قلبت / بگیره مهر و وفا را

باشه تا مرغ همائی / ببره به زیر بالش

دل هر شقایقی را / و دل تو ای نگارا

یک شعر هم از شهریار:

در وصل هم ز عشق تو ای گل در آتشم/

عاشق نمی شوی که ببینی چه می کشم/

با عقل، آب عشق به یک جو نمی رود/

بیچاره من که ساخته از آب و آتشم/